نامدگان و رفتگان از دو کرانه ی زمان سوی تو می دوند هان ای تو همیشه درمیان درچمن تو می چردآهوی دشت آسمان گرد سر تو می پرد باز سپید کهکشان هرچه به گرد خویشتن می نگرم درین چمن آینه ی ضمیر من جز تو نمی دهد نشان ای گل بوستانسرا از پس پرده ها در آ بوی تو می کشد مرا وقت سحر به بوستان ای که نهان نشسته ای باغ درون هسته ای هسته فرو شکسته ای کاین همه باغ شد روان مست نیاز من شدی پرده ی ناز پس زدی ازدل خود برآمدی : آمدن تو شد جهان آه که می زند برون از سر و سینه موج خون جشنواره کتابخوانی رضوی
معرفی کتاب (وانیل و شکلات)
معرفی کتاب (مردی به نام اوه)
تو ,ای ,ی ,گرد ,هسته ,سر ,تو می ,کاین همه ,ای کاین ,شکسته ای ,هسته فرو
درباره این سایت